pagpapahalaga sa mga mahal sa buhay

                 Walang perpektong tao, walang perpektong anak at higit sa lahat ay walang perpektong mga magulang. Marahil minsan ay hindi nila naibibigay lahat ng gusto natin, pero sapat na  ba ito para sabihin nating hindi nila tayo mahal?

                     Simula ng ako ay ipanganak, nandyan na ang aking mga magulang upang alagaan ako at siguraduhing lumaki ako ng maayos. Nagtatrabaho para makabili ng aking gatas upang masiguro na hindi ako magugutom. Kung wala sila ay wala rin ako ngayon sa mundo. Siguro nga minsan ay pinapagalitan nila ako, nagagalit din ako sa kanila at nakakapagsabi ng mga masasakit na salita. Ngunit sa huli ay napapagtanto ko rin na ginawa lang nila iyon para rin sa kapakanan ko.

                    Naalala ko noong bata pa ako, sobrang nagalit sa akin ang mama ko at pinalo niya ako, umiyak ako at nagtulug-tulugan para hindi na ako paluin. Pero nung akalain niyang tulog na ako ay nyakap niya ako at nag-sorry siya. si papa naman ay tahimik lang pero mararamdaman mo pa rin ang pagmamahal niya sa amin, paminsan minsan ay naglalambing siya.

                    Kaya bilang ganti sa kabutihang ginagawa nila para sa akin ay nag-aaral akong mabuti. Pinapatunayan kong karapat-dapat ako sa pagmamahal na ibinibigay nila para sa akin at sa pagod nila sa trabaho upang mapag-aral kami ng kapatid ko. 

                    Hindi batayan ng pagmamahal ng isang magulang sa kanyang anak ang mga materyal na bagay na kaya nitong ibigay kundi ang pagmamahal na kaya nilang ipakita  at ipadama sa anumang paraan na alam nila. kaya maraming salamat po aking mga magulang. mahal ko po kayo.